Geçtiğimiz günlerde I’m Breathless albümünün 30. yıl dönümüydü. Rolling Stone, internet sitesinde filme ve albüme dair detaylı bir makale yayınladı. Makaleden bazı notlar:
- Otuz yıl önce bu ay Madonna, kataloğundaki en büyüleyici kayıtlardan birini yayınladı: “I’m Breathless”. Elbette ki “I’m Breathless” uygun bir solo albüm değildi ama dünyanın en büyük pop yıldızlarının her zaman yapmak zorunda kaldığı “Music From and Inspired By the Film…” projelerinden biriydi.
- Madonna bir yıl önce “Like a Prayer” albümünü yayınlamıştı. Kültürel üstünlüğü eşsizdi ama 90’lara giriliyordu ve Madonna’nın olmadığı tek şey bir film yıldızı olmaktı. Kesinlikle denemediğinden değildi ancak 1986’daki Shanghai Surprise, 1987’deki Who’s That Girl ve 1989’deki Bloodhounds of Broadway fena halde çuvallamıştı.
- 1989 Rolling Stone ile röportajında Madonna, kendisine bir film yıldızı olarak kabul edip etmediği sorulduğunda pek istekli görünmüyordu: “Eğer bunu söyleyecek kadar utanmaz olsaydım evet derdim. Beni başka herhangi bir şekilde düşünecek kadar iyi anladıklarını sanmıyorum Birçoğu beni şarkıcı olarak görüyor.”
- Her Disney filmi gibi, müzik de Dick Tracy’nin önemli bir bileşeniydi ve üç ayrı albüm yapıldı. Beatty, birinci albüm için Danny Elfman ile, ikinci albüm olan resmi soundtrack albümü için şarkıcı ve söz yazarı Andy Paley, anlaştı. Ve Madonna kendi albümünü yapmak için tutturdu: “I’m Breathless”
- Aslında gücünün zirvesindeki Madonna, üç tane Sondheim şarkısını kaydedip işini 1 günde bitirebilirdi. Ama bunun yerine Pop’un Kraliçesi, büyük bir caz grubuyla tiyatral kaydını hazırlamayı, yetmiyormuş gibi bir de üstüne şimdiye kadarki en büyük hitlerinden biri olan Vogue’u yapmayı ve ardından bu şarkıları efsanevi Blond Ambition Tour’un temel direği yapmayı seçti.
- Aslında Madonna, Beatty’nin ilk tercihi değildi ve o da bunu biliyordu. 1990’da Newsweek’e verdiği röportajda “A listesini gördüm ve ben Z listesindeydim. Kendimi bir pislik gibi hissettim, ”demişti. Ama A listesinin başındaki Kim Basinger ve Kathleen Turner gibi isimler müsait değildi ve Madonna bir şekilde Beatty’i etkilemeyi başardı. Üstelik Madonna, çekimler boyunca haftalık ücretinin sadece 1.440 Dolar olmasını kabul etti. I’m Breathless ise dünya çapında 7 milyondan fazla sattı.
- Madonna o dönem Newsweek’e verdiği röportajda filme seçilmesi konusundan oldukça açık bahsetmişti: “Disney bana gelmedi, filmi pazarlamamı istemedi. Bir taşla 12 kuş vurduğumu söyleyelim. Benim için de büyük bir fırsat olduğu gerçeğini göz ardı etmeyeceğim. Çoğu kişi beni filmlerle bağdaştıramıyor ama Warren’ın sahip olduğundan daha fazla takipçim olduğunu biliyorum ve kitlemin çoğu onun kim olduğunun farkında bile değil.” Beatty ise o dönemde verdiği röportajda “Madonna’nın yapabileceği kadar çok şey yapabilen çok insan tanımıyorum.” diyerek düşüncelerini dile getiriyordu.
- Bir noktadan sonra ise Madonna ve Beatty’nin iş ilişkisi romantik bir ilişkiye dönüştü. Yalnızca 15 ay çıktılar ancak basındaki etkisi astronomikti. Madonna’nın Beatty ile ilişki o dönemde kariyeri için tek itici güç değildi ama önemli bir parçasıydı. Beatty, müzik de dahil olmak üzere Dick Tracy’deki prodüksiyonun her yönüyle yoğun bir şekilde ilgilendi.
- Yapımcı ve söz yazarı Patrick Leonard, I’m Breathless’in çok çabuk hazırlandığını söylüyor. Like a Prayer’ın hazırlanması aylar sürmüştü ancak I’m Breathless 3 hafta içerisinde toparlanmıştı. “Ben bir şeyler çaldım, Madonna bir şeyler yazdı sonra gidip söyledi. Daha sonra büyük bir grup ve orkestrayla 1-2 günde kayıt yaptık ve bunlara ekledik.”
- Üç Sondheim şarkısı olan “Sooner or Later,” “More,” ve “What Can You Lose”un kaydı ise ayrı bir hikaye. Sondheim, Broadway’deki en iyi vokalistlere bile meydan okuyabilecek müzik besteliyordu ve Madonna, kendi deyimiyle dünyanın en iyi şarkıcısından çok uzaktı. O zaman yaptığı röportajlarda, çalışmasının sunduğu zorluklar hakkında açıklama yapmıştı: “Bu inanılmaz. Şarkıları ilk aldığımda Leonard’ın yanına oturdum, o çalmaya başladı ve ben çok şaşırmıştım. Sonra şarkıları kendim yapmayı unuttum sadece onları söylemeyi öğrendim. Ritmler değişiyordu, melodiler değişiyordu gerçekten çok zordu. Vokal koçuma gitmem ve ağır ağır bana eşlik etmesi ve yönlendirmesi gerekiyordu. Notaları pek duyamıyorum, ne demek istediğimi anlıyor musun? Yani gerçek bir meydan okumaydı.”
- Dick Tracy filmi yayınlandıktan sonra dünya genelinde 162 milyon dolar gişe hasılatı elde etti. Yedi dalda Oscar’a aday oldu ve bunlarda 3 tanesini kazandı “En İyi Orijinal Şarkı (Sooner or Later)” En İyi Makyaj ve “En İyi Sanat Yönetmeni”. Madonna 63. Akademi Ödül Töreni’ne Beatty ile değil Michael Jackson’la gitti, “Sooner or Later” ile performans sergiledi
Yazının tamamı https://www.rollingstone.com/music/music-features/madonna-dick-tracy-im-breathless-vogue-1005083/