Burada olduğum için çok mutluyum. Hep bir erkek izci takımında olmak istedim ama gruba katılmama izin vermediler. Bence bu çok boktan. Ateş yakabilirim. Çadır kurmayı da biliyorum. Yön bulma konusunda çok iyiyimdir. Hatta ağaçtan kedi yavrusu bile kurtarabilirim.
Dinleyin, bu komite için iyi şeyler yapmak istiyorum ama daha da önemlisi erkekleri nasıl keşfedeceğimi biliyorum.
Bu yüzden erkek izci grubuna katılabilmeliyim ve bence onlar bu aptal kuralları değiştirmeliler. Öyle değil mi? Değil mi? Yeterince heyecanlı görünmüyorsunuz. Sizce de kurallar değişmeli, öyle değil mi?!
Tamam, peki-oturun lütfen. Lütfen sakinleşin. Şimdi değinmem gereken birkaç konu var.
Siz oturana kadar konuşmayacağım. Koltuklarınıza oturup beni dinlemenizi istiyorum. Bu işlem uzun sürerse diye yanımda kitap getirdim ve okuyabilirim.
Evet, ben bir kız izci grubu üyesiydim ama gruptan atıldım. Sebebini bilmek ister misiniz? Çünkü eteğim çok kısaydı ve yeteri kadar kurabiye satamazdım. Aslında kurabiyeleri yerdim. O tereyağlı ve fıstıklı kurabiyeler çok güzeldi. Her neyse, bu konuyu zaten konuştuk.
Bir süre için ciddileşelim. Az önce şovumdan bir kesit izlediniz. ( Nobody Knows Me ) Belki buradaki herkes bunu canlı izledi, belki yalnızca birkaç kişi. Bu videonun benim düşüncelerimle alakalı olduğunu düşünüyorum. Bence bu video bağnazlığın, homofobinin, zorbalığın ve hipokrasinin bir örneği. Öyle değil mi?
Pek çok insan farklı şeylerle ve kendinden farklı olan insanların yanında rahat hissetmez. Bahse girerim ki, biraz araştırma yapsak ve görünenin biraz daha altına baksak birbirimizden çok da farklı olmadığımız gerçeğini görürüz.
Ayrıca hepimiz bir ilüzyonu yaşıyoruz. Parmaklarımızın ucunda olan teknoloji sayesinde dünyanın küçüldüğünü düşünüyoruz. İnsanların birbiriyle daha tanıdık hale geldiğini ve insanlar arasındaki mesafenin azaldığını düşünüyoruz. Bir taraftan bu doğru iken diğer taraftan tamamen yanlış. Bence tam tersi gerçekleşiyor. Bence bir resim binlerce hikaye anlatmaz. Bir resim binlerce hikayenin yalnızca bir versiyonunu anlatır. Meydana geldiği düşünülen yakınlaşmanın aslında bir ilüzyon olduğunu düşünüyorum. Bu kazanılmış bir yakınlaşma değil, yalnızca bir aldatmaca.
Bu videoyu hazırlamamın asıl nedeni birbirimizi tanımaya vakit ayırmadığımızı ve buna ihtiyacımız olduğunu göstermekti.
Eğer bir Filistinli anne ve bir İsrailli anne birlikte oturup çocuklarını ve ailelerini ne kadar sevdiklerini anlatsalardı, aralarında bu kadar büyük farklılıklar olduğunu düşünürler miydi?
Eğer Başkan Putin, Pussy Riot’la bir araya gelseydi – muhtemelen hepsiyle yatmak isterdi – ve onların Rusya’nın genç, yaratıcı ve modern kadınlarıyla ilgili düşüncelerini dinleseydi Pussy Riot 3 yıl hapis cezasına çarptırıl mıydı? Düşünün bir… Bu delice… Bütün bunlar sırf hükûmeti eleştirdiler diye!
Ve St. Petersburg’daki yeni dindar hükûmet benim şovumdan sonra açıkça gay olduklarını söyledikleri için tutuklanan 85 kişiyi karşısına alıp, onların düşüncelerini gerçekten dinleseydi onlar şuan hapiste olurlar mıydı? Veya ben ölüm tehditleri alır mıydım?!
Veya Rusya’da gay haklarını savunduğum için milyon dolarlık davalarla uğraşmam gerekir miydi?!
Kendimi övmek için burada değilim. Bunu anlamalısınız çünkü bu çok saçma.
Tanrı’nın adıyla, Isa bize ne öğretti? Bütün kutsal kitaplarda şu cümleyi görürsünüz: ‘ Komşunu kendin gibi sev.’
Sanırım herkes ne demek istediğimi anladı ve fark ediyorum ki hepiniz benimle aynı sayfadasınız. Ama dışarıda hapishane parmaklığına oturanlar- umarım keskin bir parmaklıktır- umarım beni dinliyorlardır.
Amerika’daki zorbalık ve eziyet edilmiş, yalnız kalmış, yanlış anlaşılmış ve toplumdan dışlanmış olduğu için intihar eden çocukları düşününce kahroluyorum.
Az önce izlediğiniz video ( Nobody Knows Me- MDNA Tour ) bu çocuklardan yalnızca 7 tanesini içeriyordu. Benim de çocuklarım var ve çocuklarımın veya herhangi bir çocuğun bu denli acı çekmesine ne göz yumabilirim ne de dayanabilirim. Bu gaddarlık. Bunu kabullenemem.
Bu, beyaz bir devrimcinin kişi haklarından önce siyah bir adamı ağaca asmasından farklı değil! Hiç farklı değil! Bu, bir Taliban üyesinin genç bir kızı eğitimin önemini savunduğu için vurmasından hiç farklı değil! Bu, İranlı bir erkeğin başka bir erkeğe aşık olduğu için asılmasından daha delice değil!
Sizi bilmem ama ben bu olanları daha fazla kaldıramıyorum ve bu yüzden bir devrim başlatmak istiyorum. Benimle misiniz? Yıl 2013. Amerika’da yaşıyoruz. Özgür insanın adası, cesur insanın evi? Bu bir soru, bir demeç değil.
Ama ‘cesur’ sözcüğünü seviyorum. Bu sözü çok kullanmıyorum. Çok fazla cesur insan da tanımadım. Az önce çalan şarkıda ‘ takdir edecek insan bulmak çok zor ‘ dizesini duydunuz. İşte bu yüzden buradayım. Takdir ettiğim birine ödül vermek ve onun cesur olduğunu söylemek için. LGBT komitesine ses ve destek vererek dünyada farklılık yaratan bir insana ödül vermek için buradayım. Seni onurlandırmak için buradayım, Anderson Cooper.
Şimdi ayağa kalkabilirsiniz!
-Çeviri için Uğur Altay’a teşekkür ederiz.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.