Bedtime Stories albümünün hep üvey evlat muamelesi gördüğünü düşünmüşümdür. Bana göre Madonna’nın Ray of Light’tan sonra sesini en iyi kullandığı albüm olması bir yana, “Take a Bow” gibi 7 hafta (25 Şubat- 8 Nisan 1995) Billboard Hot 100 listesinde 1 numara kalarak Madonna’nın kariyerinin en uzun soluklu bir numara hitlerinden biri olan bir şarkı bile barındırmasına rağmen ne yazık ki bu albüme gereken önem verilmiyor. O yüzden oturup bu yazıyı hazırlamaya karar verdim.
Tepkileri 1992’de Erotica albümüyle üzerine çeken Madonna, bu albümle “seksten başka birşey düşünmeyen” kadına dönüşüp de skandalları sanatının önüne geçince haksız ve acımasız bir şekilde kendisinin kariyerinin bittiği sıkça dillendirilir olmuştu. Bu Madonna için kırmızı alarm demekti. Acilen devrilip gitmekte olan kariyeri için bir şeyler yapılmalıydı. Bu da pek tabii yeni bir albüm döneminin açılmasını gerektiriyordu. Madonna, 6. stüdyo albümü “Bedtime Stories” için, “Erotica” albümünde birlikte çalıştığı Shep Pettibone ile çalışmaya başladı. Aslında bu albüm tarz ve sound bakımından Erotica’ya benzer olacaktı. Ancak skandallar, Erotica’dan yayınlanan single’ların pek de başarılı olamaması, Madonna’nın Bedtime Stories için daha yumuşak, daha sakin ve hepsinden de önemlisi bir önceki albüme göre nispeten durulmuş bir imaja bürünmesini sağladı. Abümdeki şarkılarda da yumuşak R&B melodileri biraraya getirildi. Entertaiment Weekly’den Jim Farmer, albümdeki hip-hop ve R&B yoğunluğunu “Bedtime Stories ile eşcinsel ittifakının yerini artık zenci kültürü aldı.” cümlesiyle yorumladı. Madonna yeni denediği bu tarza sahip albümü hakkında “Bu kayıt için çok daha fazla R&B hissi istedim. Üzerine gidilen fikir, sert hip hop anlayışını şarkı söyleme tarzımla yan yana koymak ancak tamamlandığında eserin yine de bir Madonna eseri olduğunu vurgulamaktı. Bu fikri geliştirmek için en çok takdir ettiğim hip hop prodüktörleriyle bir araya geldim.” açıklamasını yaptı. Böylece albümde dönemin önemli prodüktörleri Dallas Austin, Nellee Hooper, Babyface, Dave ‘Jam’ Hall ile çalışmaya karar verildi. Aynı zamanda –her ne kadar Bedtime Story şarkısı ile sınırlı kalsa da- Björk ve Madonna bu albümün kayıtları sırasında bir araya geldiler.
Albümün kayıtları bittikten sonra, sıra Madonna’nın Erotica dönemindeki çılgın, müstehcen, seks ikonu imajını insanların gözünden silmeye geldi ve albümün tanıtımı bu yönde ilerletildi. Aslında buna gerçekten de çok ihtiyaç vardı, zira iki yıl önceki “Sex Book” depremi hala insanların zihninde taptazeydi. Örneğin Rolling Stone’dan Barbara O’Dair, bu albüm için “Madonna hala yatağa gitmek istiyor ama bu sefer yorganı başına kadar çekme zamanı” yorumunu yaptı. Albüm için verdiği bir röportajda Madonna “bunu duymaktan mutluluk duyacağınıza eminim, çünkü artık daha fazla seks üzerine kurulu işler olmayacak.” dedi. “Ama utandığımdan değil, değiştiğimden de değil, sadece masumiyete ve öze dönmek istediğimden” diye de devam etti. Albüm için hazırlanan ve İngiliz televizyonlarında dönen reklamda Madonna ve albüm için “seks yok, skandal yok, çekişme yok” cümleleri vurgulanıyordu. Rivayete göre Liz Rosenberg, bu değişimin mimarı. Söylentiye göre Rosenberg, Madonna’yı kariyerinin tepetaklak gittiği ve acilen değişmesi gerektiği konusunda uyarmış. Bir rivayete göre de Warner Müzik, Madonna’ya Michael Jackson’ın 1993’te cinsel istismar davasından sonra çıkıp açıklama yapmasını örnek göstererek ondan Sex kitabıyla skandallara imza attığı için halkın karşısına çıkıp özür dilemesini istemiş. Buna oldukça sinirlenen Madonna kesinlikle böyle bir öneriyi kabul etmemiş. Pek tabii bu rivayetin ne kadar doğru olduğu bilinmez. Ama Bedtime Stories’deki Human Nature’in “Yanlış birşey mi söyledim? Seks hakkında konuşamayacağımı bilmiyordum.” – “Üzgün değilim, bu insan doğası. Üzgün değilim, Ben senin fahişen değilim, pisliğini bana bulaştırma” sözlerine bakarak buna benzer bir olayın yaşanma ihtimali bana çokta uzak görünmüyor. Zira söz konusu şarkının klibinde de üstüne basa basa “kesinlikle pişmanlık yok” diye belirtmesi “Sex” dönemine –o zamanlar- ne kadar arka çıktığını gösteriyor.
İlk single Secret, Billboard Hot 100’de 3 numaraya çıkarak, bir önceki albümün çıkış single’ı Erotica ile aynı kaderi paylaştı. Bu arada şarkının klibine de bir değinmek gerek. Harlem’de siyah beyaz çekilen klipte Madonna, tüm orta yaş güzelliğini gözler önüne serer. Albümün asıl bombası 7 hafta Billboard Hot 100’ün 1 numarasında kalan Take A Bow’dur. Daha sonra Evita filmine de referans olan klibinde Madonna, bir matadorla aşkını ekrana yansıtır. Ama ne yazık ki bu şarkı daha sonra kesinlikle hiçbir turne de söylenmedi. Bu şarkının getirdiği ticari başarıyla bir sonraki single Bedtime Story için kesenin ağzını açan Madonna, rüyalarını betimlediği şarkının klibine 5 milyon dolar yatırsa da şarkı listelerde büyük başarısızlık gösterdi. Şarkı, Billboard Hot 100’de 42 numaraya gelebildi. Bir sonraki ve albümün son single’ı Human Nature’da basit ve sade klibi ile kendine Billboard Hot 100’de 43 numarada yer bulabildi. Erotica döneminin yorgunluğu, eleştiriler, Madonna’nın gerginliği ( ki bunun en iyi örneğini 31 Mart 1994’de yayınlanan Late Show with David Letterman programında görebilirsiniz.) acilen doğru yönetilmesi gereken ve daha sonra kendisinin “10 yıllık sanatçı olmama rağmen yeniden inşaa etmek zorunda kaldığım” dediği kariyeri ve tüm bunların sebep olduğu gürültüler içinde tertemiz, dingin, sakin bir albüm Bedtime Stories. Ne yazık ki hala yapım süreci hakkında elimizde çok bilgi yoktur. Madonna’nın da şahsen çokta albümün yapım süreci üzerinde durduğunu düşünmüyorum. O dönemde kardeşi Christopher’da Madonna’nın mutlu olmadığını ve kendisine yazdığı bir mektupta o aralar canının hiç çalışmak istemediğinden bahsettiğini kaydeder. Tüm bütün bunlar Bedtime Stories’in ne yazık ki geri planda kalmasına neden oldu. Kim bilir belki de bir gün bu albüme de Erotica gibi iade-i itibar edilir ve benimsenir.
Kayhan Kıycı
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.